Big Daddy Wilson & The Goosebumps Bros (US/I) Plan 'B' Tour Banana Peel Ruiselede (19-02-2024) reporter & photo credits: Marcel info club: Banana Peel info artists: Big Daddy Wilson - The Goosebumps Bros © Rootsville 2024

Maandagavond en dan is er soms wel één zekerheid en dat is een optreden de de West-Vlaamse joint in Ruiselede, de welgekende Banana Peel. Vanavond hadden ze daar het bezoek van Big Daddy Wilson en zijn band, tijd dus om met de bluesmobiel richting Ruiselede te bollen.

Ik ben zonder meer fan van deze man en zijn muziek en vooral zijn heel warme stem. Hij werd geboren in Edenton, North Carolina als Adam Wilson Blount en ook al groeide hij in grote armoede op, toch genoot hij van zijn jeugd. Hij zong in de kerk, maar de verlegen jongen durfde geen podium te beklimmen. Het leger stuurde hem naar Duitsland, waar hij voor het eerst de blues echt ontdekte. Maar er was meer. Hij vond er de liefde van zijn leven en overlaadde haar met gedichten. Die poëzie zette hij al snel op muziek. De verlegen jongen van weleer ontpopte zich tot een podiumbeest en betoverde Duitsland met zijn warme soulstem. Vele Amerikaanse blues muzikanten wonen of woonden een tijd in Europa, zoals Luther Allison, Louisiana Red of Eddie Boyd. Echter kenden zij de blues al vanuit de VS.

Big Daddy Wilson is in Noord-Duitsland blijven plakken zonder dat hij de Amerikaanse blues scene vooraf kende. Hij bracht ondertussen al zo’n 12 albums uit en staat gekend om zijn spetterende liveshows. Met zijn trouwe begeleidingsband The Goosebumps Bros. (Cesare Nolli aan de gitaar, Andrea Vismara op bas en Nik Taccori aan de drums) reist hij in 2024 door Europa met het nieuwe bejubelde album “Plan B”, uitgebracht op het label Continental Blue Heaven. Big Daddy Wilson zingt zich met zijn warme soulvolle stem een weg door een verzameling ontroerende songs barstensvol positieve energie in de geest van de blues, soul, funk en rootsmuziek.

Big Daddy mocht vanavond alweer presteren voor een volgepakte Banana Peel en we zouden het ons alvast niet beklagen. De Goosebumps Brothers mochten als eerste de bühne betreden om het publiek alvast op te warmen met het funky ‘I Hate’, alvorens de “star” van de avond hen kwam vervoegen. Strak in het pak gestoken, modieuze hoed en dito zonnebril, pochetjes in zijn vest en gewapend met zijn warme soulvolle stem lanceerde Big Daddy ‘Deep In My Soul’ de joint in, song uit de gelijknamige cd. Het bleef funky en de muzikanten waren al van in het begin bij de pinken ook toen ‘Rise And Shine’ door de boxen klonk, wat dat al meteen eentje was uit het nieuwe album.

Dit was firts class funky blues als je het mij vraagt. De ijzersterke ritmesectie hield de boel goed bij elkaar en Cesare trakteerde op knappe maar uitgemeten solo’s. De “Bros” zorgden ook voor aangename backing vocals, wat het geheel compleet maakte. Het was gewoon af. Dat hoorden wij ook bij ‘Dance Little Mama’ en ‘Relax And Let Go’, wat ook al uit de nieuwe schijf afkomstig was. Soul en funk werden even terzijde geschoven voor een streepje blues met ‘Texas Boogie’ wat uiteindelijk een meezinger van formaat werd. Het tempo werd even naar beneden gehaald voor het wondermooie ‘The City Streets’ dat eigenlijk een muzikale bewerking is van Psalm 23 van Koning David. Amen to that Brother Wilson !

Met ‘He Cares For Me’ joeg Big Daddy het tempo terug de hoogte in en vervolgde met het soulvolle ‘I Can’t Help But Love You’. Bij deze verliet Big Daddy het podium voor een welverdiende pauze en sloten de Goosebumps Brothers het eerste deel af met ‘Down In Mexico’, hit van The Coasters.

De pauze was welgekomen want het was pokkenwarm in de kleine joint maar niks wat een frisse Duvel niet kon verhelpen.

Bij deze was iedereen klaar voor deel twee en hiervoor had Big Daddy een emmer vol soul meegebracht voor het schitterende ‘Anna Mae’. ‘I Know’ kwam dan weer uit de ‘Deep In My Soul’ cd en het ritme werd alweer de hoogte ingejaagd met ‘Ain’t Got No Money’, waarbij Cesare alweer zijn skills mocht vertonen en liet zien dat hij ook met de slide overweg kon. Trager ging het bij het pakkende ‘Faith’ dat ook alweer uit het laatset album komt met met ‘Crazy World’ grabbelde Big Daddy in zijn oude doos, want die song schreef hij reeds in de jaren 80.

Genoeg gerust dacht Wilson want hij leidde zijn manschappen naar een swingende ‘Love Is The Key’… oh yeah baby, all you need is love !!! En dat nummer werd overgenomen in een algehele sing along. Dat noemen ze ‘going out with a bang”. Het was echter nog vroeg, heel vroeg en toen kwam Franky  het welbekende ritueel afwerken. Je weet wel: “You have to stop by eleven but you can’t stop before eleven”. Klare taal dus en Big Daddy gaf daar onmiddellijk respons op tot groot plezier van de aanwezigen. En zo kregen we nog wat extra’s startend met ‘7 Years’ en het meegezongen ‘Baby Don’t Like’. Big Daddy raadpleegde zijn horloge en zag dat hij nog wat tijd over had en dat was genoeg om er ons nog eentje op een presenteerblaadje te geven met ‘My Day Will Come’, en toen was het echt gedaan. Daverend applaus liet de joint op zijn grondvesten daveren. Mooi, mooi, mooi…

Dit was er alweer eentje om in een gouden kadertje te steken. Big Daddy en zijn Goosebumps Brothers kwamen zagen en overwonnen. Wat een schitterende avond alweer met bakken vol soul en funky blues. Ik zou er zowaar lyrisch van worden. Bedankt Banana Peel.

Volgende week zijn we er terug want dan komt Dana Gillespie op bezoek. Cheers folks !!!

Marcel